O tempora! O mores! O what times (are these)! what morals!
|
O tempora, o mores! What times! what morals!
O tempora, o mores!
ciceroHis ego nec metas rerum nec tempora pono; Imperium sine fine dedi.
virgilHic manus, ob patriam pugnando vulnera passi, Quique sacerdotes casti, dum vita manebat, Quique pii vates, et Phoebo digna locuti, Inventas aut qui vitam excoluere per artes, Quique sui memores alios fecere merendo; Omnibus his nivea cinguntur tempora vitta.
virgilJudicis officium est ut res ita tempora rerum Quserere.
His ego nec metas rerum nec tempora pono; Imperium sine fine dedi.
Hic manus, ob patriam pugnando vulnera passi, Quique sacerdotes casti, dum vita manebat, Quique pii vates, et Phoebo digna locuti, Inventas aut qui vitam excoluere per artes, Quique sui memores alios fecere merendo; Omnibus his nivea cinguntur tempora vitta.
O tempora, o mores!
Donec eris felix, multos numerabis amicos; tempora si fuerint nubila solus eris.
ovidAtque utinam his potius nugis tota illa dedisset tempora sævitiæ.
Interea glaciali figore rigenti insulae et velut longiore terrarum secessu soli visibili non proximae verus ille non de firmamento solum temporali sed de summa etiam caelorum arce tempora cuncta excedente universo orbi praefulgidum sui coruscum ostendens, tempore, ut scimus, summo Tiberii Caesaris, quo absque ullo impedimento delatoribus militum eiusdem, radios suos primum indulget, id est sua praecepta, Christus.
gildasMeanwhile these islands, stiff with cold and frost, and in a distant region of the world, remote from the visible sun, received the beams of light, that is, the holy precepts of Christ, the true Sun, showing to the whole world his splendour, not only from the temporal firmament, but from the height of heaven, which surpasses every thing temporal, at the latter part, as we know, of the reign of Tiberius Caesar, by whom his religion was propagated without impediment, and death threatened to those who interfered with its professors.
Interea glaciali figore rigenti insulae et velut longiore terrarum secessu soli visibili non proximae verus ille non de firmamento solum temporali sed de summa etiam caelorum arce tempora cuncta excedente universo orbi praefulgidum sui coruscum ostendens, tempore, ut scimus, summo Tiberii Caesaris, quo absque ullo impedimento delatoribus militum eiusdem, radios suos primum indulget, id est sua praecepta, Christus.